Świat Arkadiego. Księga 1

I teraz czytam album zbiorczy historii ze świata, który przewróci się za dziesięć tysięcy lat. Planeta, którą obecnie znamy, przeszła gwałtowne zmiany. Kilka tylko artefaktów daje znać, że kiedyś było tu coś zgoła innego. Ale teraz? Teraz jest tylko rozpacz zawieszona pomiędzy światem Dnia i światem Nocy. Tak, planeta Ziemia już się  nie obraca. Garstka wybrańców skryła się w mieście Dis, gdzieś głęboko w krainie wiecznego mrozu. Po tej gorącej stronie uformowała się dziwna flora i fauna. Na środku egzystują najtwardsi. Cofnęliśmy się do barbarzyńskich czasów. Ludzie (można ich tak jeszcze nazywać?) przetrwali z licznymi mutacjami.

Świat Arkadiego. Księga 1 to coś epickiego, wywrotowego, pisanego i rysowanego jakby pod wpływem tych wszystkich substancji, po których pisał Phillip K. Dick i kilku innych zmagających się z kosmosem wewnątrz siebie. I Świat Arkadiego taki właśnie jest. Wizualnie to dzieło sztuki, treści nie można ot tak opisać w kilkunastu nawet akapitach (chociaż można ją nawet zamknąć w jednym zdaniu). To rodzinna saga o ludziach żyjących na granicy. To obszar, gdzie styka się wieczna noc, na której panują Nokturni. Nie zapominajmy, że to science-fiction. Postęp technologiczny był tak zaawansowany, że te najwyższe formy życia kontrolowane przez superkomputery również przetrwały. I jeden dzielny wojownik wybrał się na wyprawę, z której nie ma prawa wrócić. Czegoś szuka. Sprawiedliwości, zadośćuczynienia? Chce poznać odpowiedzi na kilka nurtujących pytań? Zostawię opis na tym etapie, to powinno wystarczyć.

Caza przedstawia się tutaj jako artysta geniusz, który nie uznaje ścian dla wyobraźni. Duży format, rysunki, których nie ogarniesz zdrowym rozsądkiem. Gatunek jest tutaj w ciągłej szamotaninie pomiędzy hard sci-fi a grozą. Jest i horror, fantasy. Kolor wychodzi poza ramy, jest i surowo, ale są i duże fragmenty ilustrowane z wyjątkową delikatnością. Jest i nagość, brutalne sceny, plansze potrafią być splamione krwią.

Tak, to album dla dorosłych, w swoim rozmachu przypomina trochę Szninkiela, ale Świat Arkadiego. Księga 1 jest o niebo bogatszy. Na podstawie takich tytułów można stworzyć system RPG, zekranizować do formatu kilku sezonowego serialu, ale jednocześnie… można się od komiksu odbić. Działa tu coś na zasadzie Diuny Jodorowskiego. To piękna rzecz, ale przepych i rozpasanie może być dla niektórych nie do zniesienia. Nie ma tu skromności. Seria oryginalnie została wydana w latach 80., dziś pojawia się w albumie zbiorczym. Dla mnie to arcydzieło.