Zatōichi on the Road

Mityczny samuraj, za którym niesie się już fama o jego nieprawdopodobnych umiejętnościach szermierczych znowu wybiera się w podróż. Zanim to jednak nastąpi, spotykamy go ponownie, gdy ten oddaje się jednej ze swoich ulubionych rozrywek, grze w kości. Zatōichi nigdy zresztą nie ukrywał, że jest hazardzistą i gangsterem. Swoją ślepotę przyjmuje zaś jako następstwo wszystkich złych uczynków, które popełnił. Teraz może jest dobry i szlachetny, a jego działania wskazują na człowieka nad wyraz empatycznego, jednak pozostałości z życia yakuzy tkwią w nim bardzo mocno. To kwestia przyzwyczajeń, ale i tych drobnych przyjemności, którymi pozostało się Ichiemi cieszyć, jak wspomniana gra w kości. Zatōichi przeważnie spotyka na swojej drodze ludzi, którzy chcą go wykorzystać, a gdy zasiada do gry za pieniądze, tym większa nachodzi oprychów ochota na łatwy zarobek. Każdy przecież uważa, że nie będzie miał problemów z okantowaniem niewidomego gracza. Zatōichi jednak, tak samo jak dobrze fechtuje mieczem, tak samo doskonale radzi sobie w innych dziedzinach. Wygrywa w kości, a gracze nie są w stanie zaakceptować porażki. Nie dochodzi jednak do starcia. Ichi prezentuje swoje możliwości, a intruzom w mig przechodzi ochota na walkę. Masażysta jednym cięciem tnie świecę na pół i opuszcza szulerów pozostawiając za sobą ciemności.

To filmowe otwarcie z piątego epizodu (Zatōichi on the Road) przypomina nam jakim jest człowiekiem i jakie posiada umiejętności. W odróżnieniu od czwartej części główna intryga jest tu doskonale naświetlona, a twórcy skutecznie utrzymują uwagę widza. Po raz pierwszy na stanowisku reżysera przygód Zatōichiego pojawia się Kimiyoshi Yasuda (łącznie z tą, jest autorem sześciu części. Wyreżyserował również dwa odcinki serialu telewizyjnego o Zatōichim, w którym główną rolę także zagrał Shintaro Katsu). Za scenariusz Zatōichi on the Road był odpowiedzialny Minoru Inuzuka, który wcześniej współpracował przy pierwszym (The Tale of Zatōichi) i trzecim (New Tale of Zatōichi) epizodzie. Minoru Inuzuki jest o tyle istotny, że jego osoba odbija się dobitnie na jakości scenariusza i widać wyraźnie różnice pomiędzy tą częścią, a prowadzoną chaotycznie czwartą.

Gdy Zatōichi po scenie z grą w kości jest już w drodze (po prawdzie, to Zatōichi ciągle jest w drodze, a tytuł piątej odsłony mógłby być hasłem przewodnim całej serii filmów o niewidomym samuraju) wplątuje się w wątek z dziewczyną, która pragnie dotrzeć do rodziny w Edo. O jej eskortę poprosiła nie ona sama, a ranny mężczyzna, którego Ichi spotkał w nocy. Opowiedział mu całą historię o Mitsu (Shiho Fujimura, która zagrała również, jednak inną postać, w Zatoichi’s Cane Sword z 1967 roku). Mitsu ucieka do Edo, bo dźgnęła mężczyznę, który próbował ją zgwałcić. Niedoszły gwałciciel próbuje rzecz jasna zemścić się na niej, ale na szczęście eskorty podjął się Ichi. Jeden gangster z bandą zabójców nie byłby wszak dla masażysty problemem, na nieszczęście rozniosła się plotka, że za Mitsu można przecież żądać dużego okupu.

Zatōichi musi teraz uważać na dwa konkurujące gangi (dochodzi ważny epizod z próbą przekupienia Ichiego i wystawienia go jako żołnierza w wojnie yakuza). Ichi w sprytny sposób łączy wszystkie wątki i wychodzi kolejny raz bez szwanku. Kara zaś spotka każdego, kto będzie chciał zbić interes na krzywdzie drugiego człowieka, wykorzystać Ichiego, lub choćby kombinować przy kluczowej sprawie porwania i żądania okupu.

Zatōichi on the Road ma kilka zwrotów akcji i jedną większą bitwę, w której ścierają się dwa klany yakuza, a Ichi próbuje w ferworze walki zadbać o bezpieczeństwo Mitsumi. Kimiyoshi Yasuda nie popełnił błędu poprzedniego reżysera i nie plącze motywów, a wszystko zmierza prostą drogą do finału. Kilka pobocznych przygód zawsze łączy się z głównym zadaniem. Wszystko zresztą jest tak skonstruowane, że zawsze w centrum fabuły jest Mitsumi. Dochodzi do tego akcja w plenerach, w ciągu dnia, a i sekwencje bitewne są ułożone lepiej niż w finale czwartej części, gdzie raziła, nie tyle choreografia, co jej wykończenie (widać było wyraźnie markowanie ciosów). Gdy Zatōichi natomiast rozprawia się już ze wszystkimi, a Mitsumi odnalazła bezpieczną drogę do rodziny, nasz masażysta może już spokojnie podążyć w kierunku… skrzyni ze złotem, czyli szóstej odsłony cyklu.