#Bydgoszcz
Przed nami kolejny miesiąc z Kinem Konesera. Partnerując projektowi zachęcam do zapoznania się z programem na miesiąc kwiecień. Oferta dotyczy tylko kina Helios w Bydgoszczy. Godziny ustalane są w tygodniu poprzedzającym seans, więc odpowiednią zawsze znajdziecie tutaj -> -> Kino Konesera Bydgoszcz
03.04 Ułaskawienie (2018), reż. Jan Jakub Kolski
Niezwykle osobisty film Jana Jakuba Kolskiego. Historia o rodzicach żołnierza opowiadana z perspektywy ich siedemnastoletniego wnuka Janka. Wpisana w dramatyczne wydarzenia w powojennej Polsce. Skupia się na sile i odwadze rodziców, pokazując ich walkę o odzyskanie godności i równowagi po utracie syna.
08.04 Vice (2018), reż. Adam McKay
Vice – historia człowieka, który konsekwentnie przeszedł drogę od poruszającego się zręcznie po waszyngtońskich korytarzach biurokraty do realnej władzy. Wiceprezydent USA za prezydentury George’a W. Busha był jednym z najpotężniejszych ludzi tamtego czasu i zmieniał swój kraj i świat tak skutecznie, że efekty jego działalności obserwujemy do dzisiaj.
15.03 Złodziejaszki (2018), reż. Hirokazu Koreeda
Dwie siostry, mąż jednej z nich, ich kilkuletni syn i sędziwa nestorka rodu żyją pod jednym dachem, utrzymując się z emerytury babci, dorywczych zajęć i drobnych kradzieży. Spoiwem, które wszystkich łączy, są mroczne tajemnice, a gdy w ich domu pewnego dnia pojawi się zaniedbywana dziewczynka z sąsiedztwa, ta osobliwa wspólnota jeszcze bardziej się umocni. Nieoczekiwane wydarzenie skłoni też do zadania fundamentalnego pytania: czy większą wartość mają więzy krwi, czy też związki budowane z własnej woli.
17.04 O ojcach i synach (2017), reż. Talal Derki
Jak wygląda z bliska życie dżihadystów? Po filmie „Powrót do Homs”, który pokazywał radykalizację buntu przeciwko dyktaturze al-Assada, reżyser ponownie odwiedził rodzinny kraj. Udało mu się zdobyć zaufanie rodziny islamskiego fundamentalisty, z którą spędził ponad dwa lata, filmując domową codzienność i walkę z wrogiem. W cieniu toczącej się wojny dorasta najmłodsze pokolenie bojowników dżihadu – pozbawione dzieciństwa, poddawane praniu mózgów i morderczym treningom. RECENZJA TUTAJ
22.04 Green Book (2018), reż. Peter Farrelly
Tony, drobny cwaniaczek z Bronxu, z nadzieją na zgarnięcie konkretnej sumki, zatrudnia się jako szofer wybitnego, ekstrawaganckiego muzyka Dona Shirleya. Razem wyruszają w wielotygodniowe tournée na południe Stanów Zjednoczonych. Z pozoru różni ich wszystko: od majątku i wykształcenia, przez sposób bycia, po ulubione jedzenie i rozrywki. Z czasem jednak będą mieli okazję przekonać się, że tak naprawdę więcej ich łączy, niż dzieli. Ich wspólna, pełna przygód podróż stanie się początkiem nieprawdopodobnej przyjaźni. RECENZJA TUTAJ
24.04 Girl (2018), reż. Lukas Dhont
Jeden z triumfatorów sekcji Un Certain Regard w Cannes, laureat Nagrody Publiczności w San Sebastian. Piętnastoletnia Lara zrobi wszystko, żeby spełnić swoje marzenia. Chce zostać baleriną. Pragnie też wydostać się z chłopięcego ciała, w którym jest uwięziona. Lukas Dhont z dojrzałością i niezwykłą subtelnością opowiada o tym, jak opresyjne bywa własne ciało oraz jak wyczerpująca może być walka z jego ograniczeniami. W głównej roli tancerz Victor Polster.
29.04 Kafarnaum (2018), reż. Nadine Labaki
Dwunastoletni Zejn jest mieszkańcem bejruckich slumsów, odmalowanych w „Kafarnaum” z niezwykłą intensywnością. Zgodnie z tytułem, oznaczającym „chaos”, „bezład”, „gmatwaninę”, dzielnica uderza nadmiarem: rzeczy, ludzi, a przede wszystkim dzieci, niewinnych ofiar rzeczywistości społecznej oraz klasowych i ekonomicznych podziałów. Nadine Labaki (autorka doskonale znanego w Polsce „Karmelu”) staje w ich obronie – i to dosłownie, wciela się bowiem w filmie w rolę adwokatki Zejna. Przed sądem chłopak odtwarza swoją historię, przywołuje dramatyczne wspomnienia, ale co najważniejsze: z pasją walczy o siebie i swoją przyszłość. To dziecko ma zdumiewającą odwagę, determinację i siłę, a przez „Kafarnaum” nawiguje go niezawodny moralny kompas, dzięki któremu odróżnia dobro od zła. Niezmordowany włóczęga, mały obrońca jeszcze mniejszych i słabszych, Zejn w pojedynkę rzuca wyzwanie niesprawiedliwości i krzywdzie. Przejmująco portretując dziecięcą solidarność, Labaki akcentuje, jak sama je nazywa, „drobne cuda”: serdeczne gesty, akty współczucia i miłości. To dzięki nim możliwe jest przetrwanie.