Ciekawe jest to, jak doskonale odnalazł się w klimacie blaxploitation urodzony we Francji reżyser filmu Jonathan Kapłan. Zresztą, filmografia Kapłana z lat 70-tych powinna być przeze mnie zdecydowanie nadrobiona, gdyż skrywa jeszcze wiele perełek godnych obejrzenia. Tą późniejszą, (po roku 80-tym) znam i polecić mogę, jak chociażby przyjemny familijny Project X z Matthew Broderickiem, czy The Accused (1988) dramat z Oscarową rolą Jodie Foster. Tyle słowem twórcy, chociaż tak jak napisałem (i słowa dotrzymam) jeszcze do niego wrócimy.
Dochodzi do strzelaniny, Gator obrywa, ginie, a konkubina po nim – Dorinda, nie jest w stanie myśleć o niczym innym jak o zemście. Zważywszy na fakt, że Dorinda przejmuje cała schedę po Gatorze, pragnienie zemsty jest raczej próbą utrzymania się na powierzchni i chęcią pokazania, że warto się liczyć ze zdaniem żeńskiej odmiany alfonsa. Jako, że Dorinda ma koneksje i pieniądze, rzuca na miasto informacje o nagrodzie za głowę Turnera. Dalszych wydarzeń składających się na akcję filmu każdy widz w mig się domyśli.

Czas trwania: 91 min
Gatunek: Sensacyjny
Reżyseria: Jonathan Kaplan
Scenariusz: Oscar Williams, Michael Allin, Jerry Wilkes, Leigh Chapman
Obsada: Isaac Hayes, Nichelle Nichols
Zdjęcia: Charles F. Wheeler
Muzyka: Isaac Hayes