Szybcy i Wściekli 7 (2015)

Siódma część po 14-stu latach od premiery filmu Rob’a Coehna. Skądinąd reżysera, za którym nie przepadam, a dla którego Szybcy i Wściekli byli jedynym udanym filmem i największym sukcesem komercyjnym.

W Szybkich i Wściekłych 7 fabuła jedzie do przodu z szybkością jednego z prezentowanych w filmie aut. W błyskawicznym tempie zostaje nam przedstawiony główny oponent ferajny – brat Owena Shawa (w tej roli Luke Evans), czyli Deckard Shaw (Jason Statham). Jest to jednocześnie jedna z bardziej zabawnych scen, gdyż Luke Evans występuje na ekranie dokładnie 17 sekund leżąc na łóżku w szpitalu… Deckar poprzysięga zemstę na Dominicu Toretto (Vin Diesel) i reszcie „rodziny”. Słowo „rodzina” jest tu nagminnie zresztą używane. Widz ma być pozostawiony w przekonaniu, że obcuje z ludźmi zżytymi, mogącymi wskoczyć w ogień za członkiem ów „rodziny”. Deckar to prawdziwy zakapior. W tym momencie usłyszymy wszystko to co powinniśmy usłyszeć o filmowym zbirze (ekhm): „maszyna do zabijania”, „pracował dla rządu”, „ekspert od broni” itd. itp. Nie odpuszcza i zamierza ścigać szybkich i wściekłych po całym globie… i wiecie co? Robi to! 🙂

A Szybcy i wściekli? Są jeszcze szybsi, jednak wściekłość została zastąpiona nadprzyrodzonymi mocami prosto ze studia MARVEL. Fabularnie nie oczekiwałem niczego więcej niż dostałem. Nie mam więc prawa narzekać na kolejne poszukiwania dysku twardego, chipu czy cokolwiek to było. Tajne oprogramowanie, które jest w stanie kontrolować WSZYSTKICH i WSZYSTKO, a stworzone przez panią informatyk Ramsey (Nathalie Emmanuel), która na ekranie wygląda co najmniej dobrze. No tak, Ramsey taką figurę wyrobiła sobie długimi treningami ślęcząc przy oprogramowaniu Java i kodowaniu w C++. Nie ważne… Ważne jest to, że pojawia się Mr. Nobody, czyli Kurt Russel! Zawiaduje jeszcze tajniejszą jednostką niż wszystkie nam znane tajne jednostki i z pełnym wsparciem rządowych pieniędzy werbuje Toretto, Brian’a (Paul Walker) i resztę ekipy, razem z samochodami oczywiście. Muszą wykraść chip, dysk, whatever,  a w zamian dostaną pomoc przy znalezieniu Deckera. Po co? Przecież i tak to on ich ściga… hmm.

No, ale przecież czemu Mr. Nobody miałby wykorzystać przeszkolone jednostki Navy SEAL i po prostu zabrać upragnioną rzecz? Lepiej wykorzystać paczkę zgrywusów i auta z wystaw zrzuconych na spadochronach na kręte górskie drogi (ktoś wyliczy z rachunku prawdopodobieństwa jaka jest szansa, by samochód o masie 2 ton na spadochroniku trafił na jednopasmową drogę? I nie jeden, ale kilka??). Gdy tak piszę szydercze wywody, to nakręcam się tylko, by zmniejszyć ocenę. Poprzestanę więc na tym i przejdę do refleksji dotyczącej całości.

Ktoś mógłby i być może napisze, że tytuł trzeba oglądać z przymrużeniem oka. Naprawdę? Z przymrużeniem oka oglądałem świetnego Johna Wicka, Equalizer itp. Szybkich i Wściekłych powinno się momentami oglądać z zamkniętymi oczyma, tak jak ja to czynię w przypadku serii Transformers, a raczej już tego nie robię, bo zaprzestałem na trzeciej części. Nie będę się znęcać nad tytułem i całej masie nieprawdopodobnych zdarzeń. Wszystkie akcje, wyskoki, zjazdy z gór (coś jak upadek żołnierzy Navy SEAL w Ocalonym, tylko samochodami…) nie mają prawa zakończyć się tak jak zakończyły się w filmie. Być może nie pojmuje konwencji, być może nie należę do fanów serii, jednak… bez przesady. Takich rzeczy nie było w poprzednich częściach. Przegięcie owszem, ale nie zadawanie kłamu zasadom fizyki, nawet tych z poziomu kreskówek.

A jednak… warto ten film obejrzeć. Dla ostatnich scen, dla Paula Walkera. Może i nie wielkiego aktora, jednak dla człowieka pogodnego, oddanego całym sercem rodzinie. Realizatorzy nie zrobili wszak ckliwego, chwytającego za serce pożegnania (i dobrze!). Dali nam chwilę sam na sam z postacią i aktorem. Te ostatnie 10 minut sprawiły, że będę tęsknić za serią i z pewnością obejrzę tą część jak ukaże się na DVD. Może przeoczyłem jakieś atuty. Być może będzie to mały precedens, ponieważ pomimo mojej średniej oceny… polecam.