Nie znałem Hansa-Christiana Schmida. Swoimi Światłami dał się poznać jako sprawny, doświadczony reżyser. Wielowątkowa historia o głupiej dumie, w imię której naraża się życie swoje i przygodnych osób. A jednak, dopiero z perspektywy czasu okazuje się, że każdy nasz ruch i każda spotkana osoba ma wpływ na wszechświat. Na każde życie. Tak też jest w filmie Schmida.Cała akcja rozgrywa się wokół przygraniczników. Tych, którzy ledwo wiążą koniec z końcem po polskiej stronie Odry. I tych po drugiej stronie rzeki, niekoniecznie z pasmem sukcesów na koncie. Są jeszcze Ci, którzy tak usilnie chcą dotrzeć do lepszego świata, gdziekolwiek by on nie był. W tej chwili znajduje się on w Niemczech. Być może jutro we Francji i w Hiszpanii i tak dalej.
Historia skupia się na kilku wątkach. Jest więc niemiecki biznesmen, któremu do fortuny daleko. Marzy mu się dobrze prosperujący interes bazujący na sprzedaży materacy. Przecież człowiek przesypia w ciągu życia średnio 20 lat. Każdy więc potrzebuje materaca. Z tą filozofią, jednak już bez tej pogody ducha co kiedyś, patrzy na rozsypujący się sklep. Na pukających do drzwi wierzycieli i na ludzi wokół niego. Na tych samych, którzy jeszcze niedawno przekroczyli granice zwabieni pracą, między innymi u takich jak on. Są też beduini Europy. Ci, którzy przemykają pod osłoną nocy. W tym przypadku z Ukrainy, traktując Polskę jako przystanek. Oszukiwani przez kolejnych pośredników. Omamieni hasłami, zdesperowani. Z dziećmi na rękach, z granicą na horyzoncie. Jest też Polak, taksówkarz, Antoni (Zbigniew Zamachowski) ojciec i mąż. Z ukochaną córką na dzień przed komunią, bez upragnionej białej sukienki. Przecież podoba się jej ta droższa, przecież to jest jedyny dzień w życiu.
Czas trwania: 105 min
Gatunek: Dramat
Reżyseria: Hans-Christian Schmid
Scenariusz: Hans-Christian Schmid, Michael Gutmann
Obsada: Zbigniew Zamachowski, Devid Striesow, Herbert Knaup
Muzyka: The Notwist
Zdjęcia: Bogumil Godfrejow