Pragnienie (2009)

Gdybym nie oglądał parunastu filmów o wampirach, uznałbym ten film za bardzo dobry. No niestety, moja wizja postrzegania potomków z Transylwanii, jest taka a nie inna. Bardzo ciężko było zrobić w mojej wyobraźni miejsce dla wampira z Korei Południowej (gdyby to był wampir z Korei Północnej, byłbym bardziej tolerancyjny :). Jednak zmusiłem się, odrzuciłem swój wampiryczny konserwatyzm i przyjąłem, na początku z wielkimi „ale” kolejnego księcia ciemności, takim jak go reżyser pokazał. Tym bardziej, że nie jest to „jakiś tam” reżyser, tylko Chan-wook Park, a Bakjwi to jego trzeci film, który oglądam. Zasłaniałem się rękoma, razem z ofiarami przed młotkiem Oldboya. Chciałem jak najszybciej opuścić przerażającą rodzinę Stokerów. Tak, tak wiem, jest jeszcze Pan i Pani Zemsta. Oczywiście, że nadrobię. Bakjwi to ostatni film reżysera, przed jego wyjazdem do Hollywood. Chan-wook Park zaryzykował: „Ah, jeszcze tylko nakręcę ten film o Koreańskim wampirze i jadę do Kalifornii”. Gdyby nie jego kunszt, oryginalne pomysły, scenariusz, wyszedłby z tego dziwaczny potworek.

Bakwji, znany też jako Thirst, czyli Pragnienie, to opowieść o księdzu. Takim samym jak u nas. Ksiądz jest dobrym człowiekiem (przecież powinien nim być). Oprócz tego, że ma wielkie serce i pełni typowe dla księdza posługi, jest też kapelanem w szpitalu. Posiada wielkie pragnienie by w jakiś sposób poświęcić się dla ludzi. Wyjeżdża do laboratorium na prowincji, by stać się jedną z wielu doświadczalnych myszek w walce z groźnym wirusem. Z wielu przybyłych, po serii szczepień, ocalał jako jedyny. Dar od Boga? Owszem, z jednym „ale”. Po transfuzji krwi z księdzem Sang-hyeon, bo to imię naszego bohatera, nie jest teraz najlepiej. Tak, to prawda, że przeżył, jednak wirus wciąż działa. Twarz Sang-hyeon pokrywa się bliznami, bąblami i innymi przypadłościami ściągniętymi z facjat bohaterów The Walking Dead. Przez przypadek zdaje sobie sprawę, że choroba cofa się, gdy skosztuje krwi. Teraz zaczyna się prawdziwa walka. Walka z pragnieniami, walka z wiarą, z samym sobą. Główne wydarzenia z życia naszego krwiopijcy w koloratce, skupiają się na jego cotygodniowych spotkaniach na partyjce Mahjonga. Już jako wampir spotyka się właśnie u Lady Ra, właścicielki sklepu z odzieżą, razem z jej synem, synową, i paroma zaproszonymi, stałymi graczami. To właśnie synowa rozpala w naszym bohaterze żądze, o których nawet nie słyszał. Nieświadomie Sang-hyeon wykorzystuje jedną z nowo nabytych umiejętności, czyli urok. Rozpala uczucie w Tae-ju. Ogień namiętności rodzi się w parze kochanków, a już niedługo w wampirzej parze kochanków.